Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Ζητείται ελπίς…


Ζητείται λίγη ελπίδα για να βγάλουμε και αυτό το χειμώνα… Αυτή τη φορά το φθινόπωρο έχει έρθει στη χώρα μας από πολύ νωρίς, μια μουντή, αδιέξοδη ατμόσφαιρα πλανάται μέσα στο μυαλό μας ήδη πριν από το καλοκαίρι… Μνημόνιο, περικοπές στις συντάξεις, περικοπές στα όνειρα των νέων… Το 70% των νέων σκέφτονται να πάνε στο εξωτερικό για να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη… Καταραμένη η χώρα που δε μπορεί να αντέξει τα όνειρα της νεολαίας της, που δε μπορεί να αντέξει τα δάκρυα των ηλικιωμένων που βλέπουν χρόνια δουλειάς να χάνονται μέσα σε μία μέρα.
Όλα αυτά θα είχαν νόημα αν μαζί με αυτές τις περικοπές αποδινόταν επιτέλους σε αυτό το τόπο δικαιοσύνη. Δε μπορείτε να λέτε πως όλοι μαζί τα φάγαμε τα λεφτά, αλλά ο κ. Πάγκαλος να έχει 58 ακίνητα και όσοι χάνουν το μισθό τους μόνον ένα. Δε γίνεται ο Φ.Π.Α. να σκαρφαλώνει συνεχώς. Δε γίνεται ένα ανύπαρκτο χρέος..
να το φορτωθεί στις πλάτες του ένας λαός που όλα τα χρόνια, πλην αυτό των Ολυμπιακών του 2004 έσφιγγε το ζωνάρι. Τα χρήματά του ΚΛΑΠΗΚΑΝ στο χρηματιστήριο και τώρα του ζητάτε να πληρώσει άλλα 300 δις. Γιατί; Που πήγαν αυτά τα χρήματα;
Πόσο καιρό έχετε να μπείτε σε λεωφορείο και μέσα να δείτε χαμόγελα; Άνθρωποι βαμπίρ πάνε στις δουλειές τους δίχως νόημα, κάθε μέρα η ίδια και η ίδια διαδικασία. Μιζέρια, θλίψη, αδιέξοδο όπου και αν γυρίσεις να κοιτάξεις.. Άραγε θα τον βγάλεις το χειμώνα Έλληνα; Άντεξες χειμώνες δίχως φαγητό, χειμώνες πάνω στη Πίνδο, χειμώνες στο γύψο, δε θα τα καταφέρεις τώρα; Μόνο που τώρα τίποτα δεν είναι ίδιο. Τώρα κάθε σου μέρα ξυπνάς και ζεις χωρίς νόημα, μέχρι να έρθει η επόμενη. Δε σου έχει μείνει αυτό που αναστήνει ανθρώπους, λίγη ελπίδα να σου δώσει το κουράγιο να παλέψεις.
Γυρνάς στο παρελθόν και βλέπεις χρυσές σελίδες γραμμένες από Έλληνες, δε θα μιλήσω για τα πεδία των μαχών. Είτε θες στις τέχνες, στις επιστήμες, στα γράμματα κτλ. Συναντάς ανά τους αιώνες ανθρώπους με παγκόσμια εμβέλεια… Τώρα… Σκοταδισμός ,σαπίλα, αποσύνθεση. Και μέσα σε αυτό το τέλμα που έχουμε περιέλθει πρέπει να βρεις κουράγιο να αντισταθείς… Ο εχθρός δεν είναι εξωτερικός, δεν είναι εσωτερικός..Ο εχθρός είναι ίδιος σου ο εαυτός!!! Από μικρούς μας έλεγαν: <<Ο εχθρός σου είναι μόνο ο κακός σου εαυτός>> . Ένας άνθρωπος που σκέφτεται ,διαβάζει, οργανώνεται μαζί με άλλους και παλεύουν για τις αξίες, τα όνειρα, και τις ελπίδες τους, ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΝΙΚΗΘΗΚΕ, ποτέ δε τον φοβέρισε κάποιος…
Ίσως η τελευταία σου, η Ύστατη ελπίδα σου, είναι να πιστέψεις πως μπορείς να γίνεις ελεύθερος ξανά, ο Έλληνας που αγαπούσε το ωραίο, το δίκαιο, την ισότητα και την εργατικότητα…
«Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό»
«Αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο»
«Αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.» 

Νικολας..

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου